Υπηρέτες λαθραίων αφεντάδων!

(12 Μαρτίου 2011)

  Η απόφαση της κυβέρνησης να αποδεχθεί τους όρους των λαθρομεταναστών της Υπατίας        

αποτελεί κατάφορη παραβίαση του Συντάγματος και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα. Χαρακτηριστικό της προχειρότητας και εγκληματικής επιπολαιότητας της αποφάσεως είναι πως ακόμα και στο ίδιο το κυβερνόν κόμμα υπήρξαν αντιδράσεις και αντεγκλήσεις..

Κατέρρευσε και η τελευταία προσωπίδα της σαθρής, επικίνδυνης, δειλής και μακράν πλέον της αθλιοτέρας κυβερνήσεως που πέρασε ποτέ από τον τόπο. Μιας κυβερνήσεως που κατάφερε σε λιγότερο από ενάμιση χρόνο να εξευτελίσει, να προσβάλλει, να ταπεινώσει, να υποδουλώσει οικονομικά και ...

ηθικά το ελληνικό κράτος και του έλληνες πολίτες.

  Υπέκυψε στον ωμό εκβιασμό 287 λαθρομεταναστών και των αλληλεγγύων τους αποδεικνύοντας απροκάλυπτα και αναισχύντως την ανικανότητα των φοβικών κυβερνώντων που μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στον όλεθρο.

  Η πράξη αυτή σηματοδοτεί την αρχή του τέλους της χειρίστης πολιτικής- οικονομικής- εθνικής περιόδου της πατρίδος τους τελευταίους αιώνες.

  Εξαθλίωσαν οικονομικά έναν λαό υπερήφανο, ξεγύμνωσαν το φιλότιμο και την αξιοπρέπεια του Έλληνα και άρχισαν το ξεπούλημα. Τί να πρωτοπεί κανείς? Οι ασκοί του Αιόλου άνοιξαν... Έσπειραν λαθραίους ανέμους μα θα θερίσουν σύντομα εθνικές θύελλες...

Εφεξής κάθε λαθραίος και παράνομος θα εκβιάζει έχοντας αρνητικό δεδικασμένο την άτακτη υποχώρηση των άχρηστων οσφυοκαμπτών και νενέκων της φοβικής κυβέρνησης Παπανδρέου.

  Η Ελλάδα δεν ανήκει πια στους Έλληνες όπως βροντοφώναζε ο πατέρας Παπανδρέου αλλά στον κάθε παράνομο και την αυλή του. Ο κάθε Νταβούτογλου τολμά να μας εμπαίζει στην ίδια μας τη χώρα για το Καστελόριζο, την υφαλοκρηπίδα , τα 12 μίλια, τις παραβιάσεις. Τολμά να επισκέπτεται τη Θράκη ως ελευθερωτής Τούρκος σε Τούρκους να μιλά σε ελληνικό έδαφος για τουρκική μειονότητα, τουρκική νεολαία , ψευτομουφτήδες και τουρκική γλώσσα και κανείς από τους κυβερνώντες να μην αντιδρά, να μην πράττει τα αυτονόητα, παρά να σιωπά υπόπτως και επικινδύνως...Και βέβαια τώρα που δεν υπάρχει τίποτα ας ετοιμαστούμε για περαιτέρω υποχωρήσεις στο Σκοπιανό , Αλβανικό κ.ο.κ Διότι ως γνωστόν "δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται"..

  Καταλήγοντας θέλω να κοιτάξω στα μάτια και να ρωτήσω τους ψηφοφόρους των μεγάλων κομμάτων αν εκείνοι μπορούν να κοιτάζουν τον εαυτό τους στο καθρέφτη χωρίς να ρίχνουν το βλέμμα από ντροπή. Την επόμενη φορά που κάποιοι παράνομοι εγκληματίες θα μας χτυπήσουν ή θα μας σκοτώσουν για να μας κλέψουν, την επόμενη φορά που θα μας κάψουν τις περιουσίες , την επόμενη φορά που  θα σκοτώσουν παιδιά της Αστυνομίας που μας προστατεύουν, την επόμενη φορά που θα μας απειλήσουν επειδή αποζητούμε την ευνομία και όχι την παρανομία ας συλλογιστούμε ποια Ελλάδα πραγματικά θέλουμε και αν τη θέλουμε...Γιατί η κατάρρευση και η σαπίλα της πολιτικής διακυβέρνησης θυμίζει έντονα την περίοδο πριν την κατάρρευση της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Και επειδή κανένα " ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ.." δε θα μας σώσει ας κάνουμε κάτι τώρα όσο είναι ακόμα καιρός στέλνοντας στα σπίτια τους όσους χρόνια τώρα ψήλωσαν , πατώντας πάνω στα δικά μας πεσμένα  κορμιά.

   Λένε πως αν κάποιος άνθρωπος διαβάζει την αρχαία ελληνική γραμματεία τότε γίνεται φρονιμότερος , σοφότερος και ικανός να ερμηνεύσει και να προνοήσει διάφορες καταστάσεις...Μιας  και η ιστορία επαναλαμβάνεται.. και συνεχώς αυτοεπιβεβαιώνεται εν συναρτήσει με τις εξελίξεις και τα εσωτερικά και εξωτερικά τεκταινόμενα.. προσήκει και επιβάλλεται να παραθέσουμε έναν εύστοχο παραλληλισμό με μια παραβολή του Πλάτωνος στο έργο του "Πολιτεία".

  Ο Σωκράτης παρομοιάζει την πολιτεία με ένα καράβι, του οποίου ο καπετάνιος είναι βαρήκοος και με μειωμένη όραση. Επομένως δεν είναι και ο καλύτερος που θα μπορούσε να αναλάβει τη διακυβέρνηση του πλοίου. Η στέρηση της ακοής τον καθιστά ανίκανο να έχει σωστή επαφή με τους ναύτες του. Δεν μπορεί να ακούσει όσα του λένε και να τους αξιοποιήσει σύμφωνα με τις γνώσεις τους στη ναυτική τέχνη. Επίσης δεν μπορεί να δει καλά και επομένως να κατευθύνει σωστά το καράβι του. Μαζί με τα δυο αυτά μειονεκτήματα δεν γνωρίζει καλά και τα περί της ναυτιλίας. Παρ’ όλα τα μειονεκτήματα είναι ο αρχηγός και σ’ αυτόν υπακούουν οι ναύτες. Αυτός διευθύνει το ταξίδι. Το καράβι μπορεί να φτάσει στο προκαθορισμένο λιμάνι, μπορεί όμως και να εξοκείλει. Ο πλους δεν είναι σίγουρος. Και σαν να μην έφτανε η ανεπάρκεια του καπετάνιου, έχουμε και τις φιλοδοξίες των ναυτών. Ο καθένας τους θέλει να γίνει καπετάνιος στη θέση του καπετάνιου! Χωρίς να έχει διδαχθεί πλοήγηση, πιστεύει πως είναι ο κατάλληλος να του εμπιστευτεί ο καπετάνιος το πηδάλιο του καραβιού. Για να πάρουν την διακυβέρνηση του καραβιού μεθούν το καπετάνιο ή του δίνουν ναρκωτική ουσία και αφού πάρουν στα χέρια τους το καράβι το ρίχνουν στο φαγητό και στο ποτό. Τέτοιοι οι ναυτικοί, τέτοιο και το ταξίδι τους! Μήπως σας θυμίζει κάτι?

Στη θέση του καπετάνιου τώρα ας βάλουμε τον αρχηγό μιας πολιτικής παράταξης και στη θέση των ναυτών τους πολιτικούς που τον περιβάλουν.

   Το αποτέλεσμα των ανίκανων καπεταναίων? Τα ΜΜΕ του εξωτερικού να παρουσιάζουν τη χώρα μας σαν το τραγικό “Τιτανικό”, ή τα περισσότερα σκίτσα να δίνουν την εικόνα της Ελλάδας σαν καράβι που βουλιάζει. Εξάλλου και ο τωρινός πρωθυπουργός είπε: « Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Και αφού δεν άλλαξαν οι πολιτικοί μας νοοτροπία, βουλιάζουμε!

Δημιουργείται το ερώτημα: Γιατί οι καπεταναίοι είναι ανεπαρκείς;

Γιατί το σαθρό κοινωνικό-οικονομικό σύστημα τέτοιους καραβοκύρηδες θέλει, τέτοιους εκτρέφει, τέτοιους προωθεί, τέτοιους στηρίζει. Με αυτούς μπορεί να παίζει τα ανήθικα παιχνίδια και αθύρματα του. Οι περισσότεροι παίρνουν θέση στην πολιτική ως κληρονομιά. Κι αν η κληρονομιά δεν είναι άμεση σε μέλος της οικογένειας, είναι έμμεση σε άνθρωπο του απερχόμενου πολιτικού (απλά σκεφθείτε τα παιδιά, τους ανιψιούς-ες και προστατευόμενους των πολιτικών που αποχώρησαν). Για να μπορέσει κάποιος, που θα ασχοληθεί με την πολιτική, να κάνει έναν προεκλογικό αγώνα πρέπει να έχει χορηγό. Επομένως χάνει βαθμούς ελευθερίας και αποκτάει δεσμεύσεις… Έτσι δεν πολιτεύονται οι άριστοι, δεν έχουμε αριστοκρατία, αλλά οι αρεστοί και αναλώσιμοι στο σύστημα. Και όπως λέει ο θυμόσοφος λαός μας, πολιτικά «επιπλέουν οι φελλοί και οι ακαθαρσίες». Η προσωπικότητα των βουλευτών κρυσταλλώνεται, η συνείδηση αναισθητοποιείται και μετατρέπονται σε υπάκουα στρατιωτάκια, υποκείμενα στην κομματική πειθαρχία. Ως Δαμόκλειος σπάθη επικρέμεται η απειλή της κομματικής διαγραφής και του πολιτικού αφανισμού σε περίπτωση απειθαρχίας. Αμνοί, λοιπόν, οι πολιτικοί, που έτσι και βγουν έξω από το κομματικό μαντρί, θα τους φάει ο λύκος!

Έτσι αριβίστες και καιροσκόποι, πρόθυμοι να πουλήσουν τα οράματα και τα δικαιώματα του λαού, μπαίνουν στο καράβι της πολιτείας. Και μόλις τα ΜΜΕ τους προβάλλουν, θέλουν από ναύτες να γίνουν καπετάνιοι!

Χωρίς να κατέχουν την τέχνη του καραβοκύρη, μόνο και μόνο φέροντες το όνομα του προηγούμενου καπετάνιου, παίρνουν το δαχτυλίδι με τη βούλα του κυβερνήτη.

Το παιγνίδι είναι σικέ σε μεγάλο βαθμό. Τα τραπουλόχαρτα σημαδεμένα.

  Οι νουνεχείς σχεδιάζουν το μέλλον τους. Βλέπουν τα πολιτικά πράγματα σε βάθος χρόνου. Μελετούν, προβλέπουν και καταστρώνουν σχέδια. Προσβλέπουν το κοινό καλό και όχι το συμφέρον τους. Τέτοιοι μπορούν να είναι μόνο άνθρωποι με πλατείς ορίζοντες, διορατικοί και φιλοσοφημένοι. Αυτούς τους ανθρώπους πρέπει να τους αναζητούμε στην πόλη μας, στο Νομό μας, στο κράτος μας και να τους ζητούμε να μας εκπροσωπήσουν. «Οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους ταιριάζουν», λέει ο απλός κόσμος. Λαός επιπόλαιος και κυκλοθυμικός έχει ηγέτη διαλεγμένο από το “καλάθι”. Λαός σοβαρός έχει ηγέτη επιλεγμένο με κρίση..

  Δυστυχώς έπρεπε να αγκαλιάσουμε το τέλμα για να ξυπνήσουμε...όσοι έχουμε ξυπνήσει...έπρεπε να υποταχθούμε στον ηχηρό κόλαφο και τα αλλεπάλληλα ραπίσματα του μεθυσμένου, βαρήκοου, ανίδεου και στραβού κυβερνήτη...Οι καιροί ου μενετοί...Ας βγάλουμε το σχοινί της θηλιάς που μας έχουν πλέξει με δεξιοτεχνία γύρω από το σκυμμένο λαιμό μας...Για να μη φτάσουμε να μιλάμε σε κάποια χρόνια για μια Χαμένη νεοτέρα Ατλαντίδα...

Η αλήθεια απλά υπάρχει συνέλληνες ....
το ψέμα όμως  πρέπει εξονυχιστικά να εφευρεθεί..

ΤΣΙΛΙΜΙΓΚΡΑ ΜΕΛΙΝΑ